توضیحات
ادبیات چیست – ژان پل سارتر – ابوالحسن نجفی و مصطفی رحیمی – نشر نیلوفر
کتاب ادبیات چیست، اثری نوشته ی ژان پل سارتر است که اولین بار در سال 1948 به انتشار رسید.
سارتر را بدون تردید می توان یکی از مهم ترین فلاسفه و متفکرین قرن بیستم قلمداد کرد.
قلم این نویسنده از چنان قدرتی برخوردار بود که صحنه ی روشنفکری اروپای پس از جنگ با هر اثر او به لرزه درمی آمد. قواعد و اصول مرکزیِ جنبش هستی گرایی که سارتر از پایه گذاران آن بود، برای نسلی که تجربه ی مواجهه با هیولای نازیسم را در ذهن داشت، بسیار جذاب و جالب توجه جلوه کرد و باعث رقم خوردن انقلابی در تفکرات و ادبیات پس از جنگ گردید.
در کتاب ادبیات چیست، وجهِ رمان نویس سارتر با وجهِ فیلسوف او در هم می آمیزد تا مسائلی همچون پدیده ی ادبیات و چراییِ خواندن و نوشتن، مورد تفسیر قرار گیرند.
برای خرید کتاب در مشهد و سراسر کشور کتاب ” ادبیات چیست ” از بزرگترین کتابفروشی آنلاین مشهد میتوانید از پایین صفحه اقدام نمایید و برای جستجوی سایر عناوین کتابهای موجود و خرید کتاب از لیست کتابهای دلشدگان میتوانید اقدام نمایید.
فهیمه حسینزاده –
یک اثر مفید و جذاب دربارهی چیستی ادبیات که سه سوال را مطرح میکند: چه بنویسیم؟ چرا بنویسیم؟ و چگونه بنویسیم؟ با پاسخ به این سوالات شما خواننده و نویسندهی بهتری میشوید و از ادبیات لذت بیشتری میبرید.
مشتاق –
در این مقاله طولانی، سارتر سؤالات نسبتاً ساده ای را مطرح می کند. “نوشتن چیست؟”، “چرا بنویسیم؟”، “برای چه کسی می نویسد؟” و غیره آیا او به آنها پاسخ می دهد؟ یعنی حدس میزنم.
ایده اصلی که از این مقاله حاصل می شود، تمایز سارتر بین نثر و شعر است. این نثر سودمند است و نویسنده همیشه در نثر آنها منعکس شده است. نثر نویسنده ای است که باعث می شود چیزها را از دید آنها ببینید. شعر به هر حال اینگونه نیست، به یک نقاشی بسیار نزدیکتر است، زیرا بیننده در عوض به شعر نگاه می کند و تفسیر خود را ارائه می دهد. بنابراین نثر فواید انقلابی بسیار بیشتری دارد.
که، خوب، درست نیست؟ فکر میکنم سارتر از این که این را در سال 1948 نوشته بود متأسف بود. شاید در آن زمان میتوانست چنین دوگانگی را بین استفاده سیاسی از نثر و شعر ابراز کند، اما مطمئناً تنها چند سال بعد توسط بیتها و نو ثابت نشد که سارتر اشتباه میکرد. مدرسه یورک؟
چند قطعه وجود دارد که در اینجا از آنها لذت بردم. مانند خشم سارتر علیه به اصطلاح «نثر شاعرانه» که در آن به نظر می رسد پیام متن در بین صفحات اصطلاحنامه نویسنده گم می شود (که بسیار شبیه به آنچه اورول در «سیاست و زبان انگلیسی» خود می نویسد).
همچنین خط پایانی مقاله، «البته، همه اینها خیلی مهم نیستند. دنیا به خوبی می تواند بدون ادبیات کار کند. اما میتواند بدون انسان باز هم بهتر باشد. این خط تقریباً به طرز خندهداری سارتری است، به همین دلیل است که از آن بسیار لذت میبرم.