توضیحات
در این کتاب مقالاتی از فرانسوا تروفو، سرژ دنی، کریستوفر ویلیامز، هیو گری، لورا مالوی، دوناتو توتارو، پراکاش یانگر، پرویز جاهد، محسن آزرم، میلاد روشنی پایان، رامین اعلایی و چند مقاله از خود آندره بازن به چشم میخورد.
پرویز جاهد در بخشی از پیشگفتار این کتاب آورده است: بیش از نیم قرن از مرگ آندره بازن، منتقد، نظریهپرداز و نخستین سردبیر نشریه سینمایی کایه دوسینما میگذرد. بازن بیتردید یکی از تاثیرگذارترین منتقدان سینمایی جهان بوده و اندیشههایش در زمینه واقعگرایی فیلم همواره در میان منتقدان و نظریهپردازان سینمایی چالشبرانگیز بوده است. منتقدی که رنوار دربارهاش گفته است: «او ما را واداشت که احساس کنیم حرفه ما حرفه نجیب و اصیلی است.» بازن همانند آیزنشتین و ورتوف معتقد بود که سینما میتواند جهان را تغییر دهد. او نظریهپردازی بود که با تز واقعگراییاش به چالش با نظریات فرمالیستی آیزنشتین و پودفکین و سینمای اکسپرسیونیستی آلمان برآمد و در نوشتههای شورانگیزش که تاثیرشان همچنان باقی است، در اثبات نظریات افراطی خود در زمینه واقعگرایی فیلم کوشید. این مجموعه مقالات با هدف بازخوانی و شناخت دقیقتر آندره بازن فراهم شده است. هدف این است که نشان دهیم چرا آندره بازن همچنان در مطالعات سینمایی امروز اهمیت دراد و برخلاف نظریهپردازانی چون رُدلف آرنهایم و هوگو مانستربرگ، در تاریخ و آرشیوهای سینمایی مدفون نشده است.
امیر عربشاهی –
آندره بازن نظریه پرداز بزرگ سینما و نخستین سردبیر نشریه کایه دو سینما از تاثیرگذارترین چهره های تاریخ نقد فیلم و موثر بر جریان موج نوی فرانسه و طبعا سینما به طور کلی است. نظریات او در باب واقع گرایی و ماهیت سینما راهگشای تئوری ها، تئوریسین ها، منقدین و فیلمسازان بزرگی شد. بازن در کتاب «سینما چیست؟» به تفصیل آرای خود را در باب سینمای رئالیستی و با تاکید بر اهمیت نمای بلند و عمق میدان، در برابر فرمالیست های روس و مونتاژ آیزنشتین جبهه گرفت. بازن بر این عقیده بود که مونتاژ و تکه تکه کردن فیلم با ذات واقعیت همخوانی ندارد و به جای آن برداشت های بلند و عمق میدان اساسا با ماهیت واقعیت همخوانی کامل دارد. از این رو سینماگری چون اورسن ولز و نوآوری ها و خلاقیت های بصری و میزانسنی او را در همشهری کین می ستود. و در برابر آن به اندیشه های پودوفکین و آیزنشتین می تاخت.
آرا و اندیشه های بازن بی تردید از محورهای مهم مطالعات در حوزه سینماست. و آنچه در این کتاب خواندنی که به همت پرویز جاهد، نویسنده و منتقد ایرانی گردآوری شده، آمده، مجموعه مقالاتی پیرامون رئالیسم از دیدگاه بازن است. و بخشی از این مقالات متعلق به خود بازن است که در این کتاب آمده است. یقینا به همان اندازه که درک نئوفرمالیسم برای فهم سیر تاریخ سینما و نقد سینما ضرورت دارد، مطالعه نظریات واقع گرایی و تئوری مولف هم ضروری است. این کتاب دریچه ای به فهم بخش مهمی از تاریخ سینما و نقد سینماست.