نیه توچکا – فیودور داستایفسکی – محمد قاضی – نشر نیلوفر

2 دیدگاه برای نیه توچکا – فیودور داستایفسکی – محمد قاضی – نشر نیلوفر

1. امتیاز 3 از 5

   حسین – 15 فروردین 1403

   اگرچه این اثر ناقص بود و پایانش کوتاه شده بود، اما از زیبایی و شکوه و عمقی برخوردار بود، گویی سه داستان مجزا بود نه یک رمان، به دلیل دستگیری داستایوفسکی در حین نوشتن و تبعید او، سرنوشت مانع از تکمیل آن شد. به سیبری، و عدم تمایل او به تکمیل آن پس از بازگشت.

   کودکی که سرنوشتش توسط او دستکاری شده بود، او بین چندین خانواده نقل مکان کرد و از یک فاجعه به تراژدی دیگر زندگی کرد.

   همانطور که الدروبی در مقدمه آثار کامل داستایوفسکی، قسمت دوم می گوید، نویسنده بزرگ در اینجا در اشاره به عقده ادیپ و حتی در تحلیل عقده های روانی شخصیت های همه رمان هایش، به ویژه این رمان، بر فروید پیشی گرفته است.

   این دختر تراژدی ناپدری خود را که او را بسیار دوست داشت زندگی کرد و تا پس از مرگش نمی دانست که او پدرش نیست، همچنین داستان کاتیا، دختر شیطان و لوس شاهزاده را زندگی کرد و او در آن گم شد. عشق او تا سرحد شور.سپس با شخصیت الکساندرا، دخترخوانده جدیدش همذات پنداری کرد، گویی او مانند معشوق چخوف است که نمی تواند بدون دلبستگی به طناب های محبت زندگی کند. زندگی بدون عشق برای او خوب نیست.

2. امتیاز 5 از 5

   پویا – 11 اردیبهشت 1403

   (شورِ زندگی)، زیبا ترین اسمی است که می‌توانم این شاهکار را بدان بنامم؛ من بشخصه این اثر ناتمام را از زیباترین و جذاب ترین آثار ادبی روسیه میدانم؛ این حرف بزرگی است؛ لکن، غلیان احساسات و فوران خلجان ها در اندک شخصیت های اصلی اثر است که جان خواننده را به درد آورده و گاه شوق را همچون سیلی به دل وی می‌اندازد، و همین احساسات است که مرا وا می‌دارد به این که این اثر را شاهکار بدانم. سرنوشت دخترک معصوم، دستخوش عواملی است که از اراده‌ی وی بیرون است؛ و این یکی از پیام‌های مدنظر داستایفسکی است؛ زندگی پدر او میتوانست به اراده‌ی او متحول شود و به عبارتی زیر و رو شود؛ لکن این دخترک بیچاره، چه زجر ها کشید از تقدیر. و تقدیر محبتی بی‌نهایت را برایش مقدر کرد و فراقی بی‌نهایت؛ و تقدیر گذشته را برایش مقدر کرد؛ یاد پدری بی‌بند‌وبار اما مستعد؛ و حسرتِ دیدار مادری مظلوم و زخم خورده.
   تقدیر تصویری دهشتناک در خاطر دخترک حک میکند: مادرش، افتاده بر تخت، مُرده…

   سپاس که نظرم را خواندید؛ این کتاب را نیز حتما با عشق بخوانید.
   پولادی