فرشته ی سیاه – آنتونیو تابوکی -اثمار موسوی نیا- چشمه

1 دیدگاه برای فرشته ی سیاه – آنتونیو تابوکی -اثمار موسوی نیا- چشمه

1. امتیاز 4 از 5

   مشتاق – 20 فروردین 1403

   این به نظر من غم انگیزترین و بدبینانه ترین مجموعه داستان های تابوکی است. داستان ها حضوری تاریک دارند، یک «فرشته سیاه» که به نظر من گذشته ای است که برمی گردد و در را می زند، گذشته ای که باید (می خواهد) دوباره مرور شود. می‌توانم بگویم در این داستان‌ها رابطه‌ای که تابوکی با تاریخ برقرار می‌کند در مقایسه با تولید روایی دهه 1980 چشم‌گیرتر می‌شود و لحظات تاریخی مورد علاقه او را به وضوح می‌توان دید. تاریخ دیگر فقط سر و صدای پس‌زمینه نیست، بلکه همه جا حاضر می‌شود، می‌خواهد دوباره مورد بازبینی قرار گیرد، هم به شکل پشیمانی و هم به شکل دعوت به پاسخ به پرسش‌هایی که باز مانده است ظاهر می‌شود (این مورد آخرین داستان است، سال نوی که در آن واقعیت تاریخی و پیامدهای واقعیات تاریخی از چشم کودکی دیده می شود که غیبت پدر مقتول خود را هر روز تجربه می کند و سعی می کند با ابداع شخصیتی بر بحران درونی غلبه کند. مجموعه ای که من آن را به کسانی که عاشق نوشتن هستند توصیه می کنم – در مورد تاریخ، در مورد خود و شاید در مورد گذشته خود، در مورد رابطه ما با گذشته و در مورد هر رهنی که برای ما گذاشته است.