ویپاسانا راه وارستگی – ماهاسی سایادو – آرام پهلوان – مثلث

توضیحات

وقتی عضوی از بدن‌تان را خم می‌کنید یا حرکت می‌دهید، فکر می‌کنید: «همان اندامی که قبلاً وجود داشت الان دارد حرکت می‌کند. همان «من»ی که قبلاً بود این اندام را الان به حرکت درآورد.» بعد از حرکت دادن اندام، دوباره فکر می‌کنید: «این اندام‌ها، و این «من» همیشه وجود دارند.» زمانی که مردم در حال دیدن چیزی هستند، در مورد خودشان و آن چیز چنین فکر می‌کنند: «چیزی که ماندگار است، که قبلاً بوده است، الان هست، و می‌رود که در آینده هم باشد، چیزی که همیشه وجود دارد.» وقتی که فرد فکر می‌کند یا تصور می‌کند، اینگونه فرض می‌کند: «خودی که از قبل وجود داشته الان دارد فکر می‌کند.» به این شکل فرد خودش را به عنوان یک شخص یا موجود ماندگار فرض می‌کند. شما در مورد خودتان و دیگران اینگونه فکر می‌کنید: «افرادی که تمام طول زندگی را زندگی می‌کنند.» در واقع، چنین چیزی نیست. چیزی تمام طول زندگی را زندگی نمی‌کند. فقط ذهن و جسم است که در فرآیند جانشینی پی در پی پدید می‌آید و محو می‌شود. شما این ذهن و جسم ناماندگار را به عنوان یک شخص در نظر می‌گیرید، و به آن چنگ می‌زنید. ما مراقبه می‌کنیم تا از چنگ زدن به چیزها با دیدگاه اشتباه جلوگیری کنیم.