ماورای طبیعی شدن – دکتر جو دیسپنزا – فریبا جعفری نمینی – نسل نواندیش

توضیحات

کتاب ماورای طبیعی شدن اثر جود دیسپنزا با ترجمه فریبا جعفری نمینی توسط انتشارات نسل نواندیش در 552 صفحه به چاپ رسیده است.

دکتر جو دیسپنزا یک متخصص آمریکائی در نقش و عملکرد مغز انسان است. او نویسنده کتاب ((ذهن خود را رشد دهید )) می باشد و چند DVD و CD در مورد سمینارهای گذشته ی خود به بازار داده اند. ایشان بخاطر شرکت در فیلم مستند (( چه چیزی می دانیم؟)) در سال ۲۰۰۴، از سری برنامه های بسیار پرطرفدار مشهور شدند. کار و تحصیلات دکتر دیسپنزا، در زمینه های عصب شناسی، علوم عصب شناسی، بیولوژی سلولی، شکل گیری حافظه، افزایش سن و طول عمر است.

این اثر به عرفانی تر شدن زندگی افراد کمک بسیاری میکند.این کتاب به خوانندگانش دانش ماورای طبیعی شدن و استفاده صحیح از آنرا می آموزد و افراد را به این درک می رساند که آنها واقعا فوق العاده هستند و میتوانند با مدیتیشن بر روی این موضوع،به ادراک جدیدی دست پیدا کنند که در پی آن به خلاقیت های بسیاری دست پیدا میکنند.

"جو دیسپنزا" با تمرین هایی بسیاری که در کتابش ارائه داده است،معتقد است با مدیتشن و تمرکز بروی آنها افراد میتوانند از جریان های آگاهانه و انرژیی منظم تری برخوردار شوند.این انرژی منظم و آگاهای باعث میشود بتوانیم خودآگاه ذهن خود را در کنترل خود قرار دهیم و تجربیات متعالی عرفانی را آغاز کنیم.

همچنین "جو دیسپنزا" معتقد است با تمرین کافی برو روی این تکنیک ها میتوانیم مهارت ایجاد یک جسم سالم،کارآمد،متعادل و ذهنی بسیار نامحدود که قادر به درک موضوعات عرفانی نیز هست را در خود ایجاد کنیم.

قسمتی از متن کتاب:

اگر سیستم عصبی پاراسمپاتیک ترمز و سیستم عصبی سمپاتیک گاز باشد، درحالی که این دو خلاف هم کار کنند، پیامی که به بدن ارسال می شود بدین گونه است: پایتان روی ترمز است، اما به ماشین گاز می دهید! لازم نیست متخصص خودرو باشید تا بتوانید اثرات مخرب این نیروهای مخالف را درک کنید. ترمز ماشین خراب می شود، به گیربکس فشار می آید و مقاومت ایجاد شده سبب اتلاف انرژی و کاهش بهینگی مصرف سوخت می شود. تداوم این تنش سبب تحلیل بدن شده و توانایی ترمیم و حفظ سلامتی را از بین می برد و انعطاف و شادابی را از آن سلب می کند. اگر بگوییم انعطاف بر مدیریت بهینۀ انرژی استوار است، بر اثر استرس مزمن، نیرو به طور کامل تحلیل رفته و ممکن است بیمار شوید. هرچه بیشتر به این حالت اضطرابی معتاد شویم، احتمال اینکه قلبمان را باز کرده، به درون غور کرده و به صورت ارادی انسجام قلبی ایجاد کنیم، کمتر می شود.