توضیحات
قصر به قصر- لویی فردینان سلین – مهدی سحابی – نشر مرکز
کتاب شرح سه دوره «قصرنشینی» سلین است، اول «زیگمارینگن» کاخ دودمان شهریاران نیمه‌افسانه‌ای هوهنتزولرن که منتهی اینک آخرین پناهگاه همه پس‌مانده‌های توفان جنگ دوم جهانی شده است. پایانه‌ای که در آن زندگی هر روزه به ساعت شماری فرا رسیدن به قول سلین، زمان، پخ‌پخ می‌گذرد. دوره دوم، زندگی زندان و دربه‌دری بدنامی و مطرودی است. دوره سوم، دوره نهایی، زندگی سال‌های آخر سلین پزشک گوشه‌گرفته، با تک‌و‌توک مریض‌هایی از خود او فقیرتر. از دیدگاه مجموعه آثار سلین قصر به قصر کتاب به تعبیری پایانی و «حرف آخر» اوست. کتاب پیری سلین است، دوران هم پختگی و هم امیدباختگی، اوج قوام و انسجام زبانی و از سوی دیگر نهایت شکاکی و صراحت نویسنده که در آن‌چه می‌بیند و می‌گوید دیگر هیچ جای مجامله و تعارفی نیست. هر چه هست یقین است، چه ما را خوش بیاید چه نه. قصر به قصر از هر نظر دو کتاب پیشین، سفر به انتهای شب و مرگ قسطی را کامل می‌کند و با آن‌ها سه شاهکار بنیادین سلین را تشکیل می‌دهد.
حسین –
سلین در سال‌های متأخرتر، رک و پوست کنده‌تر، نویسنده‌ای یک بعدی شد. در «سفر قسطی» همیشه هاله‌ای غم‌انگیز در اثر وجود داشت که به همه کینه و بدبینی، جذابیتی دلسرد و خسته‌کننده در جهان بخشید. سلینی که در قصر به قصر می گیریم یک کاریکاتور کارتونی است – اگر بخواهید یک فوق شرور ادبی است. بله، کتاب به طرز آشفته‌ای خنده‌دار و در بخش‌های جنون‌آمیز است… با این حال، روایت بسیار پراکنده و مویی است… و سلین واقعاً در بسیاری از بخش‌ها مانند یک سیزده ساله شیطون ظاهر می‌شود… یک سیزده ساله با یک داستان واقعی. و صراحتاً تاریخ قابل اعتراض در رابطه با نازیسم، یهودستیزی، نژادپرستی، جنسیت گرایی، و هر و همه ایسم های دیگری که می خواهید اضافه کنید. این سلین است که توپ هایش را در ناودان فریاد می زند. بوی تعفن از زباله دان ادبی. تقریباً برای گفتن خوب رهایی …. تقریباً کافی است. هرگز نمی توانید به طور کامل مرد را بشمارید. خوب یا بد – یا لعنت به تو … همانطور که او می خواهد …