توضیحات
ویلیام اروین، فیلسوف امریکایی است.
اروین، ارجاع به فلسفه‌های باستان را نویدبخش یافتن فلسفه‌ای برای زندگی دانسته و بنا بر دیدگاه‌های خود که درباره آنها توضیحاتی هم ارائه می‌کند، فلسفه زندگی رواقیون را به عنوان یکی از بصیرت‌بخش‌ترین فلسفه‌ها انتخاب کرده و به تحلیل آموزه‌های آن می‌پردازد.
این روزها فلسفه به تخصصی دانشگاهی تبدیل شده اما در روزگار باستان فیلسوفان معتقد بودند که هدف اصلی فلسفه، یافتن راهکاری برای سعادتمندانه زیستن است.
ویلیام اروین هدفش از نوشتن این کتاب را چنین بیان می کند:«هدفم این است که این فلسفه را در زندگی‌ام به کار ببندم و دیگران را هم به پیروی از آن تشویق کنم. به گمان من فیلسوفان رواقی باستان ما را به هر دوی این تلاش‌ها دعوت کرده‌اند، اما تأکید اصلی‌شان بر ضرورت مطالعه فلسفه رواقی به این دلیل است که آن را در زندگی مان به کار ببندیم».
زنون، نخستین فیلسوف رواقی، عادت داشت که درس‌های فلسفه‌اش را در رواقی پر نقش و نگار آموزش دهد. از این رو، این مکتب فلسفی نام «رواقی» به خود گرفت.
اخلاق مهم ترین بخش فلسفه رواقی است. دغدغه اصلی رواقیون فضیلت‌مندانه زیستن و در نتیجه زندگی خوب بود.
فلسفه رواقی در ۱۴۰ میلادی از یونان به روم باستان هجرت کرد.
رومی‌ها پس از پذیرفتن مکتب رواقی آن را با نیازهای خودشان وفق دادند. نخست آن که به منطق و فیزیک توجه کمتری نشان دادند. هدف اصلی اخلاق رواقی یونانی، کسب فضیلت بود. اما رومی‌ها به آن «کسب آرامش» را افزودند.
اپیکور عقیده داشت:«فیلسوفی که رنجی از انسانی نمی‌زداید، هرچه می‌گوید، مهمل است. دارویی که درمان نکند به هیچ دردی نمی‌خورد؛ به همین قیاس فلسفه‌ای هم که رنجی از روان آدمی نکاهد، به هیچ کاری نمی‌آید».
«فلسفه‌ای برای زندگی» در چهار بخش نوشته شده است. در بخش نخست نویسنده به توصیف زایش و سرآغاز فلسفه پرداخته است.
در فصل‌های دوم و سوم به توضیح بایدها و نبایدهای زندگی رواقی پرداخته می‌شود.
در فصل چهارم از مکتب رواقی در برابر انتقادهای مختلف دفاع می‌شود و روانشناسی رواقی در پرتو یافته‌های علم جدید مورد ارزیابی مجدد قرار می‌گیرد.
مشتاق –
نویسنده این کتاب نویسنده ای ماهر است و توضیح داد که نظریه های رواقی به بهترین شکل ممکن روی عمل تمرکز می کند.
جنبه های ادبیات رواقی و تبیین روانشناختی آنها
تکنیک هایی که در زندگی روزمره بسیار مفید است.