1 دیدگاه برای تجربه و هنر زندگی 17- نظر به درد دیگران- سوزان سانتاگ – احسان کیانی خواه – گمان
امتیاز 5 از 5
مشتاق –
از جمله ویژگیهای بارز زندگی مدرن ما یکی هم این است که فرصت های بی شماری داریم برای نظر انداختن به رویدادهای هولناک سرتاسر دنیا
تصاویر قساوت های بشری حالا با صفحه های تلویزیون و رایانه جلوی چشم هر کسی ظاهر میشوند ولی آیا ممکن است بیننده با تصاویری که مرتب از بی رحمی ها و شقاوتها میبیند به خشونت خو کند – یا بدتر خشونت در وجودش برانگیخته شود؟ آیا چنین تصاویری که هر روز از مقابل دیدگان بیننده می گذرند درک او را از واقعیت زایل نمیکنند؟ دل سوزاندن و همدلی با درد
و رنجهای مردمانی که در گوشه و کنار جهان گرفتار فجایع جنگ هستند چه
معنایی دارد؟
سوزان سانتاگ سالها پیش در کتاب کلاسیکش درباره عکاسی»، چهارچوب
این مباحث را پایه ریزی کرده بود اما کتاب نظر به درد دیگران بازاندیشی ژرفی است درباره هنر «رسانه ای و درک انسان از تصاویر امروزی جنگ و فاجعه او در این کتاب به ارزیابی دوباره مباحثی میپردازد از جمله اینکه
عکس ها چطور میتوانند اعتراض برانگیز باشند به خشونت دامن بزنند یا بی اعتنایی مردم را سبب شوند و در همین حال به تاریخچه دور و درازی از
بازنمایی درد دیگران نظر میاندازد – از مجموعه فجایع جنگ فرانسسیکو گویا گرفته تا اسناد عکاسی جنگ داخلی آمریکا به دار آویختن بی محاکمه رنگین پوستان در جنوب آمریکا، وقایع جنگ جهانی اول جنگ داخلی اسپانیا
اردوگاه های مرگ نازی ها …… این کتاب به چگونگی شعله ور شدن آتش جنگ در زمانه ما و درک مردم از آن
هم میپردازد و نمونه های تاریخی روشن و استدلالهای مختلفی از منابعی
غیر منتظره پیش روی خواننده میگذارد. افلاطون لئوناردو داوینچی ادموند برک وردزورث بودلر و ويرجينيا وولف همگی در این تامل پرشور درباره
درک مدرن ما از خشونت و قساوت حضور دارند. درست همانطور که درباره عکاسی شیوه درک ما درباره وضعیت مدرن بودن را به پرسش میکشید
نظر به درد دیگران نه تنها تصورمان درباره کاربردها و معناهای تصاویر بلکه نگرشمان درباره ماهیت جنگ محدودیتهای همدلی و وظایف وجدان را تغییر
می دهد.
مشتاق –
از جمله ویژگیهای بارز زندگی مدرن ما یکی هم این است که فرصت های بی شماری داریم برای نظر انداختن به رویدادهای هولناک سرتاسر دنیا
تصاویر قساوت های بشری حالا با صفحه های تلویزیون و رایانه جلوی چشم هر کسی ظاهر میشوند ولی آیا ممکن است بیننده با تصاویری که مرتب از بی رحمی ها و شقاوتها میبیند به خشونت خو کند – یا بدتر خشونت در وجودش برانگیخته شود؟ آیا چنین تصاویری که هر روز از مقابل دیدگان بیننده می گذرند درک او را از واقعیت زایل نمیکنند؟ دل سوزاندن و همدلی با درد
و رنجهای مردمانی که در گوشه و کنار جهان گرفتار فجایع جنگ هستند چه
معنایی دارد؟
سوزان سانتاگ سالها پیش در کتاب کلاسیکش درباره عکاسی»، چهارچوب
این مباحث را پایه ریزی کرده بود اما کتاب نظر به درد دیگران بازاندیشی ژرفی است درباره هنر «رسانه ای و درک انسان از تصاویر امروزی جنگ و فاجعه او در این کتاب به ارزیابی دوباره مباحثی میپردازد از جمله اینکه
عکس ها چطور میتوانند اعتراض برانگیز باشند به خشونت دامن بزنند یا بی اعتنایی مردم را سبب شوند و در همین حال به تاریخچه دور و درازی از
بازنمایی درد دیگران نظر میاندازد – از مجموعه فجایع جنگ فرانسسیکو گویا گرفته تا اسناد عکاسی جنگ داخلی آمریکا به دار آویختن بی محاکمه رنگین پوستان در جنوب آمریکا، وقایع جنگ جهانی اول جنگ داخلی اسپانیا
اردوگاه های مرگ نازی ها …… این کتاب به چگونگی شعله ور شدن آتش جنگ در زمانه ما و درک مردم از آن
هم میپردازد و نمونه های تاریخی روشن و استدلالهای مختلفی از منابعی
غیر منتظره پیش روی خواننده میگذارد. افلاطون لئوناردو داوینچی ادموند برک وردزورث بودلر و ويرجينيا وولف همگی در این تامل پرشور درباره
درک مدرن ما از خشونت و قساوت حضور دارند. درست همانطور که درباره عکاسی شیوه درک ما درباره وضعیت مدرن بودن را به پرسش میکشید
نظر به درد دیگران نه تنها تصورمان درباره کاربردها و معناهای تصاویر بلکه نگرشمان درباره ماهیت جنگ محدودیتهای همدلی و وظایف وجدان را تغییر
می دهد.