مرگ ایوان ایلیچ – لیو تولستوی – سروش حبیبی – چشمه

2 دیدگاه برای مرگ ایوان ایلیچ – لیو تولستوی – سروش حبیبی – چشمه

1. امتیاز 3 از 5

   Maryam – 6 فروردین 1403

   کتابی درباره زندگی ایوان ایلیچ از دوران کودکی تا زمان مرگش رو به تصویر می‌کشه، ترجمه خوب سروش حبیبی باعث شده متن روان و قابل فهمی داشته باشه و پیچیدگی زیادی نداره، البته بخش ابتدایی کتاب ممکنه خیلی گیرایی نداشته باشه ولی مقداری جلوتر برید داستان جذابیت خودش رو نشون می‌ده.
   داستان نشون‌دهنده‌ٔ تنهایی دم مرگ و غم و پوچی زندگی هست، طوری که ایوان ایلیچ به هنگام مرگ تنها می‌مونه و زندگی برای تمام عزیزان و اطرافیانش در جریانه…

2. امتیاز 5 از 5

   مشتاق – 20 فروردین 1403

   تولستوی وضعیت نامناسب سلامتی ایوان ایلیچ را به گونه ای توصیف می کند که خواننده تقریباً می تواند احساس کند که برای او چگونه بوده است. درد گزنده در پهلوی او، درد… بی امان، تضعیف کننده… هر جنبه ساده وجودی که گرفتار دردهای عذاب آور، تحمل ناپذیر و درمان ناپذیر است. عذاب آور است او نمی تواند از آن فرار کند.
   و سپس همسر او وجود دارد! او مانند تجسم راه رفتن و نفس کشیدن این درد می شود. او نمی تواند دیدن او، صدای او، بوی او را تحمل کند. ما مختصرترین اجمالی را می بینیم که چگونه باید برای مردی در آستانه مرگ باشد. او احساس می کند که او یک بار است. او معتقد است که همه منتظر مرگ او هستند. او نمی‌خواهد برای کاهش رنجش به کسی تکیه کند. او با هستی مبارزه می کند، با خدا… “چرا من؟ چرا این اتفاق برای من می افتد!”