شاعری – (بوطیقا) – ارسطو – رضا شیرمرز – ققنوس

توضیحات

به نظر می‌رسد که شعر دارای دو سرچشمه طبیعی است. تقلید از دوران کودکی در انسان خود می‌نماید. آنچه بشر را از حیوانات دیگر متمایز می‌کند این است که بشر مقلدترین موجود جهان است و نخستین انگاره‌هایش را به یاری تقلید کسب می‌کند. جدای از این دستاورد، همچنین تقلید مایه لذت انسان است. شاید بر این مدعا تجارب عملی ماست: آنچه پیش روی ما رخ می‌دهد و خاطرمان را می‌رنجاند، مثلا تماشای صورت حیوانات پست یا مردار، وقتی در چارچوبی زیبا تصویر شود لذت‌بخش خواهد بود. این لذتِ حاصل از دانش‌اندوزی نه‌تنها موجب خرسندی فلاسفه است،‌ بلکه برای مردم عادی نیز التذاذ به ارمغان می‌آورد، اگرچه مردم عادی سهم کمتری از این لذت می‌برند. لذت برآمده از تماشای این تصاویر ریشه در این واقعیت دارد که تماشاگر در حین تماشا آغاز به ادراک و مکاشفه چیستی آن‌ها می‌کند و چندوچون آن‌ها را کالبد می‌شکافد. به همین دلیل اگر فردی «اصل» چیزی را پیش‌تر ندیده باشد، «تصویرِ» آن‌چیز به مثابه نتیجه فرایند تقلید موجبات لذت او را فراهم نخواهد آورد، بلکه التذاذ او ریشه در عوامل دیگری مانند پرداختِ هنرمندانه، رنگ‌پردازی و از این قبیل خواهد داشت.