دانه و پیمانه (مجموعه نقد رمان و داستان کوتاه) – علی اشرف درویشیان – چشمه

توضیحات

اگر نوشتن داستان حکم عمل در عرصه ی ادبیات داستانی را داشته باشد، نقد آن نقش نظریه را دارد. عمل و نظریه در یک ارتباط متقابل (باحفظ اولویت نهایی عمل) موجب رشد یکدیگر می شوند. این ارتباط متقابل به هر علت از هم بگسلد و یا برقرار نشود، نتیجه اش افت دو جزء این رابطه یعنی نقد و داستان است. بنابراین هرچه نقد ادبی از پشتوانه ی نظری غنی تر و قوی تری برخوردار باشد به غنای ادبیات داستانی یاری می رساند. عکس قضیه نیز صادق است. شرط لازم برای خلق ادبیات پویا، اعم از داستان، شعر و نقد و نظریه ی ادبی وجود آزادی است. آزادی بیان، آن هوایی است که ادبیات برای حیات و رشد خود به دم زدن در آن نیازمند است. بنابراین برای شناخت وضعیت ادبیات در هر جامعه ای ابتدا باید به سراغ بررسی این شرط لازم رفت.