کمان گیر – پائولو کوئلیو – سونیا سینگ – مجید

1 دیدگاه برای کمان گیر – پائولو کوئلیو – سونیا سینگ – مجید

1. امتیاز 2 از 5

   حمیدرضا – 25 فروردین 1403

   آثار نویسنده های آمریکای لاتین همیشه برایم سخت و پرپیچش بوده اند چراکه اصولا پر از کنایه ، استعاره و اشارات است اما آثار پائولو کوئیلو استثنای بزرگ این ماجراست. نوشته های او روان( در عین حال عمیق) ، قابل فهم و ساده شده می باشد . علت اصلی اینرا آشنایی پائولوکوئیلو با فرهنگ و معنویت های شرقی میدانم که باعث شده از او نویسنده ای متفاوت از هم تبارانش ساخته شود. بهترین کتاب او را کیمیاگر میدانم ، کتاب کمانگیر او سیر و سلوک داستانی ندارد و انگار یک کتابچه ای است از جملات و نکات تاثیرگذاری که پائولوکوئیلو یا از دیگران به دست آورده یا خود تجربه اش کرده . کمانگیر در واقع نماد و تمثیلی است از انسان هایی که هدفمند هستند و تیری به سمت چیزی که میخواهند پرت میکنند . او مثل دیگر آثارش معتقد است که انسان جزئی از این کائنات است که به شرط هم صدا و هم راه شدن جسمش با روحش ( که قسمی از کائنات است ) او به هر چیزی دست پیدا خواهد کرد . به شخصه پائولو کوئیلو را نویسنده ای خوشبین میدانم که ندای تاثیر و انقلاب فرد بر محیط پیرامونش را سر میدهد که کمی شعارهایش برایم سخت باور است چراکه واقعیت زندگی را تا بحال چنین ندیده ام ‌ و نگاه او را بیش از حد صفر و یکی میبینم . معتقدم بهتر است او را جزو ادبیات لاتین ندانیم که او یک نویسنده توسعه فردی و خودانگیزشی بیشتر می نماید . به هرحال کمانگیر بعنوان اولین آثار آشنایی با نویسنده میتواند اثر خوبی باشد .