انجمن شاعران مرده – ان اچ کلاین بام – زهرا طراوتی – نیماژ

1 دیدگاه برای انجمن شاعران مرده – ان اچ کلاین بام – زهرا طراوتی – نیماژ

1. امتیاز 4 از 5

   امیر عربشاهی – 25 فروردین 1403

   انجمن شاعران مرده اثر پیتر ویر در سال 1989 و پیش از چاپ رمان منبع اقتباسش به همین نام، نوشته نانسی اچ. کلاین بام ساخته شد. هر چند در برخی منابع (به عنوان نمونه صفحه ویکی پدیای انگلیسی «انجمن شاعران مرده») به این موضوع اشاره شده که رمان بر مبنای فیلم نوشته شده.
   باید در نظر داشت که اثرگذاری/اثرپذیری سینما و ادبیات یک سویه نبوده و همانقدر که سینما در نوع روایت، انتخاب قصه ها، شکل پیرنگ و … به اقتباس از ادبیات و بهره گیری از آثار ادبی پرداخته. ادبیات نیز به خصوص در چند دهه اخیر آشکارا تحت تاثیر الگوهای تصویری ای که سینما در اختیارش قرار داده، بوده و با نظر به اقبال عمومی مخاطبان به سینما، زبان ادبیات جدید از شکل توصیفی (ادبیات کلاسیک و مدرن پیش از نفوذ گسترده سینما بر فرهنگ عامه و ادبیات عامه پسند) به تصویری (فیلم نامه ها و فیلم ها) تبدیل شده.

   انجمن شاعران مرده یک نمونه شاخص از برابری خط به خط و واژه به واژه رمان و فیلم است. جنس ادبیات کلاین بام از جنس آن دسته آثاری است که تصویری اند تا توصیفی. و پیتر ویر به خوبی این رمان قابل اقتباس در سینما را جان بخشیده.
   داستان کتاب انجمن شاعران مرده در سال ۱۹۵9در دبیرستان آمریکایی ولتون می گذرد. دبیرستانی که در آن قوانین خشک و سختگیرانه‌ای اجرا می‌شود و اساسنامه‌ آن بر چهار شعار استوار است: سنت، افتخار، انضباط، سرافرازی. این قوانین خشک و انضباط سرسخت حاکم بر فضای این دبیرستان و البته جاری در روح والدین نوجوانانی که در آنجا درس می خوانند، باعث شده تا طعم زندگی را از یاد ببرند. انجمن شاعران مرده درباره شکستن چارچوب هاست؛ درباره روح زندگی، شور، عشق.

   جان کیتینگ معلم جدید ادبیات مدرسه این شور و عشق را به مدرسه می آورد و به دانش آموزان جسارت می بخشد تا به دنبال آن چیزی بروند که معنای زندگی خود را در آن می بینند.
   کیتینگ شعر والت ویتمن را برای دانش آموزان می خواند
   “ای من، ای زندگی!
   در میان این همه واگویه ی پرسش،
   در میان زنجیره ی بی پایان بی ایمانان،
   در شهرها ی آکنده ای ابلهان…
   ای من، ای زندگی! به چه باید دل خوش داشت؟
   اینکه تو این جایی – که زندگی هست و یگانگی
   که نمایش بزرگ هنوز پا برجاست، تا تو هم کلامی بر آن بیفزایی.”

   کیتینگ می پرسد: کلام شما قراره چی باشه؟ به این ترتیب او زندگی و لحظه ها را قدر می داند و شعر را نه با معیار توصیفات تئوریک و سنگین کتابهای ادبیات، بلکه با احساس و با قلب ارزش گذاری میکند.
   کیتینگ تجسم ایده آل یک معلم حقیقی است و رابین ویلیامز بهترین معلم سینماست که می توان تصورش را کرد. فیلم را ببینید، کتاب را بخوانید تا از کلمه به کلمه و لحظه لحظه آن به درک جدیدی از زندگی برسید. از قید و بندها رها شوید و به قول کیتینگ: کارپه دیم؛ یعنی دم را غنیمت بشمار.