توضیحات
هرمیت در پاریس – ایتالو کالوینو – محمد حسین واقف – چشمه
هرمیت در پاریس را اتوبیوگرافی ایتالو کالوینو بر شمردهاند، منتها نه یک خود زندگینامهی مرسوم، بلکه قطعه قطعه که بعد مرگش کنار هم گذاشته شد تا بخشهایی از زندگی و نگاه او را به جهان روشنتر کند. به همین خاطر کتاب نوزده بخش دارد که در آن هم مثلا پاسخهای کالوینو را میخوانیم به یک پرسشنامهی عادی، هم خاطرات جذاب سفرش به آمریکا را، هم مقالهی درخشانش دربارهی موسولینی و برخورد او با این دیکتاتور سیاهپوش را، هم روایتش را از استالین و درگیریهای نسلش. کتاب هرمیت در پاریس مملو از تکه های گوناگون فکر و زیستن این نویسندهی پیشرو ایتالیایی است.
او که دربارهی تورین و دغدغههایش مینویسد و در جایی دیگر از رابطهی نویسنده با شهرش روایت میکند، به ناگاه سراغ نیویورک میرود و آنجا را میستاید و در عین حال پل میزند به سالهای جوانیاش در ایتالیا. کتاب را همسر کالوینو تدوین کرده است و در آن بسیاری از اعترافها و احساسهای نویسنده را به جهانی که در برش گرفته میتوان مشاهده کرد. نویسندهی بارون درخت نشین در این یادداشتها، مقالات و تکنگاریها بیواسطه با مخاطبانش سخن گفته و نشان داده که چگونه زیسته، چگونه نگاه کرده و حتا چگونه به سوی مرگ گام برداشته است.
برای خرید کتاب در مشهد و سراسر کشور کتاب ”هرمیت در پاریس – ایتالو کالوینو ” از بزرگترین کتابفروشی اینترنتی مشهد میتوانید از پایین صفحه اقدام نمایید
مشتاق –
در قطعه آغازین، به سختی سه صفحه، کالوینو به سزار پاوزه ادای احترام می کند. نویسنده ایتالیایی که اولین کسی بود که همه اولین نوشته های کالوینو را خواند، کسی بود که او را تشویق به نوشتن یک رمان کرد و کسی بود که او را با شهر تورین و دنیای نشر آشنا کرد. بدون پاوزه شاید کالوینو نبود. این مقاله فوق العاده کوتاه واقعاً کاملاً تکان دهنده بود زیرا من یک نقطه نرم برای Pavese دارم. بعد از آن، هجده مصاحبه دیگر، خودنگاره ها، مجلات و تکه های کاغذی را پیدا کردم. دفتر خاطرات آمریکایی او در سالهای 1959-1960، که به راحتی طولانی ترین اثر و احتمالاً کمترین مورد علاقه من بود، نوعی از اسنوبیسم را مشاهده می کند، به ویژه در مورد بیت نیک ها. اگرچه به طور کلی در سراسر او قضاوت نمی کند، در حالی که تجربیات دوران جنگ او با پارتیزان ها، ایتالیای فاشیستی دوران کودکی او و قطعه ای از زندگی پاریسی او از دیگر نکات برجسته است. از آنجایی که این یک اثر پس از مرگ است، نمی دانم که آیا کالوینو از آن خوشحال می شد یا خیر. اما فکر میکنم بیوهاش، استر، که مقدمهای مینویسد و همه آنها را کنار هم مینویسد، متوجه شد که برای طرفداران این نزدیکترین چیزی است که میتوانیم به یک زندگینامه کامل داشته باشیم، تا بیشتر بفهمیم این نابغه نویسنده کیست.