خروج ممنوع (نمایشنامه) – ژان پل سارتر – بهرنگ اسماعیلیون – روزبهان

توضیحات

 این نمایشنامه با توضیح مترجم آغاز می‌شود. سپس شخصیت‌ها معرفی شدند و با طرح صحنه "خروج ممنوع" مواجه می‌شویم و متن را می‌خوانیم. در ادامه چهار مقاله درباره نمایشنامه و ذهنیت سارتر ارائه شده که راهگشا و جذاب است، ضمن این که نوشته منتقدان معروف دنیاست با عناوین "سارتر و خروج ممنوع" نوشته روبی کوهن، "سارتر" اثر والاس فاولی، "سارتر: یاس و طغیان تراژیک" نوشته ریموند ویلیامز و "ژان پل سارتر: وجود در نظریه" اثر فردریک لاملی.

با مطالعه این نمایشنامه با سه انسان روبروییم دو خانم و یک آقا. این سه ظاهرا در جهنم گیر افتادن و منتظر هستند و تصورشان این است یک نفر می‌آید و آن‌ها را شکنجه می‌کند. در این انتظار با هم دیالوگ دارند و آرام آرام متوجه می‌شوند عامل شکنجه هر فردی، دیگری است. در واقع شکنجه فیزیکی وجود ندارد.

بهرنگ اسماعیلیون مترجم نمایشنامه در گپی با هنرآنلاین؛ "خروج ممنوع" را یکی از جذاب‌ترین نمایشنامه‌های سارتر دانست و افزود: آزادی، مسوولیت و تنهایی انسان، سه ویژگی است که سارتر به دنبال آن است و در این نمایشنامه به شکل مشخص به این موارد می‌پردازد. آدم‌های این متن علی‌رغم این که ممکن است در لحظاتی با هم احساس نزدیکی داشته باشند ولی در آخر به شدت تنها هستند و مسئولیت کارهای خود را می‌پذیرند. گویی اول نمی‌خواهند بپذیرند و معتقدند نباید به جهنم می‌آمدن، ولی وقتی راجع به گذشته صحبت می‌کنند به این نتیجه می‌رسند جای آن‌ها همین جاست و نباید جای دیگری باشند.