توضیحات
لکه های سرخ صورت استرین را پوشاند و گفت: «نوزاد ساحره یه موجود مقدسه! می فهمی منان، مقدس! ما بچه های خودمون را حتی به قبیله های دیگه هم نمی دیم.»
این یک حقیقت بود. نوزاد ساحره ها مقدس بود و بر اساس موهبت الهه ی سه چهره، همه مونث بودند. فرزند یک ساحره از لحظه ای که مادر اولین نشانه های بارداری را از خود نشان می داد تا زمانی که به شانزده سالگی می رسید، موجودی مقدس به حساب می آمد. کمترین آسیب به یک ساحره ی باردار یا دختری که در شکم داشت، گناه کبیره بود. هیچ مجازات و شکنجه ای برای فرد گناهکار وجود نداشت که بتواند با زشتی گناهش برابری کند. منان شخصا در دو تا از این اعدام های سخت و طولانی شرکت داشت، اما هرگز احساس نکرده بود این مجازات کافی باشد.
البته بچه های انسان چنین تقدسی نداشتند، حتی برای بعضی از قبایل تنها منبع برای گوشت بودند؛ مخصوصا قبیله ی زرد پا. اما برای تمام ساحره ها هیچ افتخاری بالاتر از زاییدن فرزندی نبود که در شکم داشتند. برای یک ساحره از دست دادن فرزند در شکم یا هنگام زایمان، ننگی بزرگ به حساب می آمد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.