رد گم – آله خو کارپانتیه – ونداد جلیلی- چشمه

1 دیدگاه برای رد گم – آله خو کارپانتیه – ونداد جلیلی- چشمه

1. امتیاز 5 از 5

   حسین – 15 فروردین 1403

   در حالی که این ممکن است برخی از عناصر یک داستان خوب ماجراجویی مد قدیمی را داشته باشد، خواندن آن چیزی جز یک ماجراجویی بود. شما می‌توانید هر مجموعه هیجان‌انگیز و پرتنشی را فراموش کنید، مثلاً مثل فیلم‌های ایندیانا جونز. این رمانی پیچیده و ناراحت‌کننده بود که بیش‌تر از مواقع به قلمرو متافیزیکی بودن پیش می‌رود و علی‌رغم اینکه در اوایل دهه 1950 منتشر شد، بیشتر احساس می‌کرد که پاهایش در قرن نوزدهم/اوایل قرن بیستم کاشته شده است. در واقع، در طول بخش‌هایی از رمان که در رودخانه اتفاق می‌افتد یا در جنگل می‌چرخد، یاد جوزف کنراد افتادم، زیرا راوی ناشناس سفر تغییر زندگی‌اش را در دل تاریکی تجربه می‌کند. به فرهنگ باستانی قبایل بومی برای بازیابی برخی آلات موسیقی سنتی برای موزه، به عنوان نوعی تولد دوباره معنوی و خودشناسی که فرهنگ غربی ممکن است دیگر برای او نباشد. بیش از حد از دنیای مدرن سرخورده شده است. کارپنتیر روایتی می‌بافد که عمیقاً به کاوش می‌پردازد و در مورد موسیقی و هنر، تاریخ و زمان تأمل می‌کند، که باید بگویم گاهی از سرم می‌گذشت. رمان همچنین بسیار ماچیزمانه/شوونیستی است: قهرمان داستان همسرش را در خانه رها می‌کند، با موچه، معشوقه‌اش سفر می‌کند، و بعد از اینکه او شروع به مبارزه با سفر می‌کند و سپس مالاریا می‌گیرد و حالا می‌خواهد طلاق بگیرد، او را برای یک زن بومی رها می‌کند. اساساً به زنان اینجا بی احترامی می شود و آن جا برای خدمت به مردان و نه چیز دیگر، بنابراین، فقط به خاطر همین، می توانم بگویم رمان به خوبی پیر نشده است. ممکن است قهرمان داستان آن نوع دوست‌داشتنی نباشد، اما سفر او هنوز چیزی برای دیدن بود.